Dopamin - Uyurum Ölümüne

Bir rüyanın içindeyim sanırım yine
Sabah olmasın uyandırma beni anne
Bitmesin bu rüya doyamadım gülüşüne
Sonsuza dek sürsün uyurum ölümüne

Aylar sonra yeniden çıkmıştın karşıma
bir rüyaydı gerçek olmuştu akşamında
yaktığın ateşle kalbimde eridi buzlar
Seninle gittik tekrar sonsuzluğa

Boşa geçmiş sensiz geçen günler anladım da
kolay değil affetmek zorlukla dayandım
olay değil ağlaman çünkü ben de ağladım
aşka meşke değil yalnız sana inandım

yalnız sana inandım yine mi yanıldım
zaman değil sen göster hata mı yaptım
özlemine karşı koymak öyle güç ki anlatamam
Ben seninle çok öldüm şimdi sensiz yaşayamam

alışamam çare yok ki sözlerimde
gözlerimde tek bi sen bi de bir ışık
olsun kalbim alışık aşk yumruğuna çıkamadın çıkamazsın bari kalbimi yorma

Bir rüyanın içindeyim sanırım yine
Sabah olmasın uyandırma beni anne
Bitmesin bu rüya doyamadım gülüşüne
Sonsuza dek sürsün uyurum ölümüne

Kalp mantığa çarparsa psikoloji bölünür mü ?
Peki o da uzaklarda benim için ölür mü ?
Bakışları puslandıran duman neden uçar gider ?
Kızgınlıktan dolayı mı yoksa sönmedi mi közler?

aşk ve gurur ve son bi şans daha
bi başka durum kalp paramparça
parçaları topla birleştir bir daha
alçıları kırdım böyle daha rahat

sorma artık sen yokken neler yaptığımı
seni görmek için hep o sokağa baktığımı
anlatamam boşver rüyamda sarıldığımı
rüyamda görmek için erkenden yattığımı