Duffy (TR) - Duffy Gözündeki Semazen

Gözünde biriken semazenleri topladım
Kalbimin kapakçıklarından içeri boşalttım
Dolaştım, ayaklarının bastığı her ili
Hiçbiri geri vermedi (seni) bekledim koşmanı

Cenettin terasından izlerim seni burada
Daraldıysam eminim öbür taraf serin
Tenimi yakıp durur elinin sıcaklığı
Gülerken çenende çıkan gamzelerin benim !

Derin derin yakıyor, ateş başımı
Kabuslar görüyorum yastığa koyunca başımı
Aşını, ekmeğini, istemiyormuş
Sorduğumda Sen cevabı verdi kalbim şaşırıp

Yazıyorum yer yüzünün en üst katından
Hatırlamak istemiyorum dün geceyi yarında
Bu günü yarınla, yaşamamak için
Uzanıp içitim, bir demet ter yanağından


Kafamı kaşıyıp, yollara divane oldum
Ardıma hiç bakmadım, sularında boğuldum Çırpınarak yüzeye çıkmaya çalıştıkça
Kemire durdu kanatlarımı bir pirana ordu.


Ne oldu ? şimdi nasıl uçayım göklerde ?
Kanatlarım kırıldı, susadım bıraktığın çölde
Beklesem aynı yerde bulurmusun beni ?
Ele geçirmeden töre, oldum dualarıma köle

Gözlerinin parlaklığı yakamozu aydınlatır
Nerede göremiyorum bak gözüme saygımdandır
Senin gidişini temenni öğretmemem
Aydınlığa koşmasın beklemeyi öğrensin sancılarım !

Seni soran herkese bitti demeye korkar oldum
Akşam oldu, uyuymamak için kendimi kahveye boğdum
Bu masalın başrolü ikimizdik şimdi yaşlanır oldum
Her gece anne bir çift kara göze şarkılar yazar oğlun

Paranoya sandılar beni sürekli seni yazdıkça
Var olduğundan inanmayıp diyorlar kendini kandırma
seni bulmuşken yalancı olmak istemiyorum
Gelde görsünler ne kadar büyüdüğünü seni andıkça