Dursun Ali Erzincanlı - Ey Can

İntizarınla çöller deli ve divaneydi
Firkatin bir kor idi
Alev idi dile can…
Sana delicesine sevdalı kum denizi
Gelse de anlatsa bir
Mümkün olsa dile can…
Nasıl yandı kavruldu,
Nasıl döndü çöle can…
Rüzgâr yanık bir neydi,
Ağlayan uğuldayan
Gam yüklü teraneydi
Sensiz eylerdi daim
Sahralarda nale can…
Böyle bir intizarla Kavrulurken bu sahra
Kumlarda bir heyecan
Almeler buldu bir can
Hayat geldi sümbüle ,
Itır geldi güle can…
Dindi yangını birden
Kızgın kurak çöllerin…
Ve o rüzgâr o rüzgâr
Estikçe serin serin…
Kalbi güldü toprağın
Ve bütün âlemlerin…
Ve bu mesut gülşenden ,
Yepyeni pırıl pırıl,
Bir gün doğdu çöle can