Ölmesin çocuklar kaldıysa biraz gurur
Tek damla gözyaşı kalpleri vurur
Cansız Minik bedenler şevkatten yoksun
O bedenlere kalkan ellerin kopsun
İnsanlıktan yoksun hayvan bile değilsin
Bir an önce cesedin leşin yere serilsin
Küstürdüğünüz çiçekler cennette günahsız
Günahını aldın mazlumun adi kitapsız
Ahlaksız ruhunuz şeytana teslim
Ölüm sizi yavaş yavaş ıslah etsin
Battıkça batıyor bu zalim dünya
Kabus üstüne kabus rüya içinde rüya
Delirmeye ramak kala haberleri izlerken
İnsanlıktan utandım elden bişey gelmezken
Gözyaşları hüznü ele verirken
Ekran doldu taştı minik yüzlerlen
Anneler babalar acı içinde çaresiz
Can can kopmuş avuntular yetersiz
Umutlar tükenmiş sönmüş ışıklar
Elde kalan görüntüler fotoğraflar
Evladının kokusuna sesine hasret
Dostları der onlara yıkılma sabret
Bir çocuk katilinin yaktığı tüm kalpler
Nasıl söner sönmez küle döner
Acının ölçüsü yok derinden derin
Nefesim kesilir yazarken hissettiklerim
En saf varlıklara yaşattığınız acılar
Katlanıp sizi bulsun aşşağılık mahluklar
Karattınız yaşamaya değer dünyayı
Tükettiniz insanlığı ar ve hayayı
Çevirdiniz o yaşamları hayale