Damla damla birikip saza söze dönüşmüş
Ses verip asırlardan mızrap telle öpüşmüş
Meltemi nefes olup geçince gırnatadan
Harput bir başka özlem içimizi kanatan
Parmaklar kuş misali üzerinde kanunun
Gezindikçe damardan çekildiği kanının
Ritminde darbukanın kalbimin çıktığını
Hissederim ahından alevler çıktığını
Sedef kakmalı udun inleyişi an be an
Tanburun nağmesinde dönen bir anlık zaman
Bu bir anlık zamanda ruhlar kanatlanıyor
Ses olup mazi oku kalplere saplanıyor