Elpizo - Karanlık Koğuşlar feat. Uppercut

Nakarat:
Çöller ortasında bir su damlası kadar değerliydim
Zamanla kaybettim kendimi, zaman zehirliydi
En ferah yönetim sistemi kalp mi yoksa beyin miydi?
Yer yüzünde nefret ve kin en büyük yenilgiydi

Kapılar açık sonuna kadar, dostlarımdı yolu kapatan
Sorunlarımın çoğu kafadan, ölümüm bir el oyuna bakar
Uykularımın beşte dördü kabus, güzellik olur arada
İçin daraldıysa sen de karanlık koğuşlara dal

Elpizo Verse:
Bir kadınla hırslanır en güvendiğin aslanın
İlk adımda hızlanıp kimse arkasına bakmasın
Bir şairdi rüyalarımda kağıt kalemin hastası
Fani dünyada boğulurken elbet yürek paslanır

Sorunlardan pay çıkarsak büyük dilim hep benimdi
Geçmişimde ağlayan bir çocuk sayesinde delirdim
Erirdi güneş karşımda, dağlar önümde eğildi
Kader zenginin kurduğu bir oyun, benim değildi

Kalbe ihanetin bedeli karanlıktır her zaman
Açılan yaralarıma merhem ol da gel kapat
Boş rüyalarda aşkı arayan bir şaklaban olmadığımdan
Diğerlerine göre kanım damarımdan ters akar

Senin için can verir mi bağrına bastıkların?
Seni yıpratmakla kalır insanların yaptıkları
Biliyorum, ne olursa olsun yine de aklın kalır geçmişinde
Bu yüzden kabından taştı sabır
Nakarat:
Çöller ortasında bir su damlası kadar değerliydim
Zamanla kaybettim kendimi, zaman zehirliydi
En ferah yönetim sistemi kalp mi yoksa beyin miydi?
Yer yüzünde nefret ve kin en büyük yenilgiydi

Kapılar açık sonuna kadar, dostlarımdı yolu kapatan
Sorunlarımın çoğu kafadan, ölümüm bir el oyuna bakar
Uykularımın beşte dördü kabus, güzellik olur arada
İçin daraldıysa sen de karanlık koğuşlara dal

Uppercut Verse:
Planı vardır insanların ve gelecek kaygıları
Fark ettirmesemde çocuk yaşlarımda yandı canım!
Tat almamakta cabası bunun...
İnsanların resimlerindeyim ama sade yaktıkları...

Kimse kalmaz aynadaki suretin başkasından
Herkes gelip geçici oldu dertler bana kaldığından
Tüm duygulardan geri kaldım çünkü ;
Ben hiç birinizi duyamadım ki başımın ağrısından!

Günlerce kimseyi görmedim ekipman için çalışınca..
Her şeyi yapacağını söyleyip her türlü boka karışırlar.
İnsanlar böyledir, düşündükçe ölürsün.
Uğruna defalarca ağladığım mikrofon şimdi satılık lan!

Bu benim suçum mu? Sanırım her suç benim!
19 yaşımdayım da bi kere sahiden gülmedim...
Sadece nefes almaya gelmişim kodumun yerine.
Peşinden koştukça yolu uzuyor huzur dolu günlerin!