Emre Afak - Elim Kirli

Benzer değil ecelim ki heceleri gezelim
Benden değil dinlediklerin ezberlerim kaderi
Zamansız hep gülüşlerimin dikeniyle kestiğim
Mutluluğunu boğmak için bir kininle süslerim
Kendinle papaz olma paran olsa yaran olmaz
Yalan olsan kanan olmaz zara düştüm tek bir dostla
Tamamlanır yarın onlar bugün eksik yanım onlar
Yeşerirsem bir bahara sonra senin yazın olmaz
Kağıt kadar boş bir kalem elimdeki hoş bir kadeh
Ay kapatmaz manzaramı bulut gri loş bir kepenk
Konuşacaksan dil değil ki yürek gerek
Anladığın tek bir renk sen yılan olsan ben hep engerek
Hep sonradan sorduğum sorular mı baş belası
Ağızlar temizlenmez ki hepsi beleş halk helası
Görelim kiminmiş underground rap sefası
O eskileri gördük ki hepsi Rap'e trap cezası

-Nakarat-
Bayılır akşamlar sabahtan eksik aksanla okunur ayazlar
İçimde ayyaşsam
Tanınmaz siluetim İstanbul kadar sisli
Dost bildik eskileri şimdi elim kirli
Laflar birikir kumbara misali kafada
Konuşmak eksiltmez kişiliği masada
Düşmanım beklesin artarken tasalar
Bende yazmaz sizi güldüren yasalar
Kapadım bir nefreti başka bir nefretle
Yalnızlık bedeldir ödenmeyecek diyetle
Kendini kasmadan çık ruhunda ki diyetten
Bende açıktır kan kusturan niyetler
Parıldamaz dilek tuttuğum yıldızım
Gökyüzüyle kavgalıyken yaklaşırdım bir adım
Yok, tadım ve elimde ki çiçekleri yokladım
Yokluğum annem ve aradığım farklı bir kadın
Giderler tek yöne, yok ki dönüşü
Siperden giremez hepsini görürüm
Beklediğim yıllar var şimdi görüş günüm
Şimdi görüş gülüm görüştüğüm ölür

-Nakarat-
Bayılır akşamlar sabahtan eksik aksanla okunur ayazlar
İçimde ayyaşsam
Tanınmaz siluetim İstanbul kadar sisli
Dost bildik eskileri şimdi elim kirli