Emre Ay - Görüşürüz 4

Verse:
Gel beraber küçülelim yaşım sarmadan
Keşke habersiz gelip opup sarılsan bana
Ne güzel gülerdin bakar kalardım sana
İçimden ağlamak gelirdi komik olmasan

Yağmuru sevmezdin izlerdin balkonda
Yağmur beni bende seni izlerdim aşağdan
Sabah erken kalkıp temizlerdin bulutları
Öyle güzeldin ki seni duvarlar bile unutmadı

Bazen sana atıyorum bütün suçu
Ve inan seni sevmediğimi söylemekti bütün suçum
Yaa bırak şimdi, ağırdır uykun.
Gecenin ikisinde camına bir saat vurdum

Beni ilk öptüğün yer şehrin ortasıydı
Gelip geçenleri pekte takmamıştın
Seni istemsizce ittirdim seni
Nefessiz kalıp bayılcağımı sanmıştım

inadin inattır yok dersen oluru olmaz
Ben ise öperdim seni her yerde olur olmaz
Bu yüzden disiplin suçumuz dahi var
Ama n'apim okul senleyken geliyordu dar

Sana hediye alırdım vermezdim
Çok güzeldin ama güzelsinde demezdim
Bilirsin beni ben hep çocuktum
Ve çocukları kaybetmeyi hiç sevmezdi

Annen tembihlerdi yanına gitme diye
Ama sen dersaheneden kaçıpta gelirdin
Sabahın köründe, kapıda beklemezdim gider uyurdum
Gelip o soğukta sende yanıma girerdin

Saçma sapan mevzular oldu
Yıllar boyunca kavga edip durduk
Sen bana ben duvara vurdum ya
Bütün suçu hep bende bulurdun

Kolundan tutup dedim ki gidemezsin
Gidersen geri gelemezsin
Kapıda durup put gibi dikildin çok komikti
Sende dönüp gülümsedin.

Sanırım uyandırdım
Küçük gözlerini açmadanda beni duyar mıydın?
Sanırım biraz endişelendirdim
Sırlarımızı paylaşacağıma gerçekten inandın
Odun demek bile bana hafif kalır
Dudaklarımı anla diyeceklerin yarım kalıp sustun
Metrelerce aynı şehirde yabancı yaşadık
En çokta gidişlerini yaşadım

Yazın ortasıydı, işin çıkışıydı
Atla sırtıma birazda böyle takılalım
İki gün önce ağlattığım için kendimi affedemediğimden
Bu yüzden bana yük olmadığını kanıtladın.

Sonrası bi facia,
Korkak Emre, kaçtım ya güya.
Bu lafınlaysa deliye döndüm
Ertesi gün çıktım ailenin karşısına

Üç gün düşündüm, tek bi lokma yemedim
Söyle! Sana kötü ne dedim?
Başka birşey isteseydin verirdim
Canım dahi, oda herşey gibi senindi

Aynı gece mesaj attın
Dedin ki 'özür dilerim, iyi misin?”
Bendekide gurur sümüklerimi çekip yazdım
'Beni boşver sevgilinle iyi misin?”

Sonrasında yine, bir yerden çıka geldin
Dedim bu sefer, dilin kemiği olsun gitme desin.
Dedim de ama sana göre geç kalmıştım,
Benden, yüzüğünü saklamıştın.

İçimdeki beyazdan,
Gerçekten en son seninle güldüm on yedi yaşımda
Yirmi iki'yim, duyan der ki 'koca adam”
Ama halâ senin azarladığın bebeğinim.

Hayatım, yine üşüme geell
Ölüm dahi ayıramazdı güya bak diriyiz
Farklı şehrin lisanlarını konuşuyoruz
Her sabah her akşam

Kabul ediyorum sen benden daha çok sevdin,
Sanırım tek sorun ben sevmeyi bilmiyodum
Şimdi öğrendim, inan ki sana hiç kızmıyorum
Hatta teşekkür ederim şimdi gerçekleri görüyorum

Beni annem gibi büyüttün
Gözünde değil belki ama olsun yinede büyüttün.
Tekrardan sevmeyi öğreniyorum
Artık sana yazmıcam, söz veriyorum.