Emre Baransel - İpler

1. Verse:

Sanırım çıldırdım, sebebi bu olabilir
artık mantıklı cümleler kuramayışımın
Aksettiğim gibi değilim aynı senin de
olmadığın gibi ve hiç birşeyin de, inanmayın!
İstisnayım deseler de, verseler de firavun
kimliği aldanmayın, sınayıcı tek anlayın!
Vücudum bitkin, hasta ve yorgun
Beynimin ondan aşağı kalır yanı yok ki,
sorgunu kes! Beni azrailimle konuşturun
Belki ecele faydası olur bu sefer korkumun hah!
Kalbim ona dönük ama yüzüm nazarlara
Sözüm ona aşığım 5 para etmez aşkımla
Umut tarlasında korkuluk yüzüm ona
Eminim özgür olsaydım ben kafi olurdu sözüm ona
'Emre çok boktansın, Emre iğreçsin'
Diye sayıklayan ayaklar beni ister aslında
Şimdi tiyatral simgeler otobüsüyüm 3 sefer
Bi seferim ağlar, ikinci siler
Üçüncü güler, çünkü okulu bitirmek için
staj yaptığım televizyon kanalı kadar komikler
'O gitse de ben gelsem o inse de
Ben çıksam'a kapılıp ruhlarını çürütürler

Nakarat:

Hasta bir ruhum var Dengesiz ve çift karakterli
Ne tepki vereceğim değil belli
Neye ne zaman üzülüp neye nasıl sevineceğim
Ama adaletim eder tecelli!

2. Verse:

Dedim ya, kafayı yedim, salt mantık diledim
Denedim olmadı ben de kalemimi biledim Gelen gelsin, kalan kalsın ne çağırmadım,
Ne kovmadım, gördün kalanı ağırladım
Müzik otoritelerine bak, feedbackiyle kalk
Bu saltanatı yık ve yak! Emre Baransel!
Yıkan değil yapan el ama
Ahval böyleyken kanalizasyonlardan gel!
Yeraltından yerüstüne, el altından
el üstüne çıkarsın birden, klibin dönerse
Takarlar sırtına kabuk olursun kaplumbağa
Sokulursun iblis tavşanıyla yarışa
Şartlar eşit görünür olabildiğince ama
Afallarsın gerçekten görebildiğinde
Ayakları yere hiç değmemişlerin yanında sen
Yalın ayakla çamurda sürünen bir askersen!

3. Verse:

Onca hatan sana ders versin saati bedavadan
Bu tek kuraldır ilerlemek için aradan
Öldürdüm kendimi yeniden doğdum oldum şok
Hissettiğimi yazarım ben mesaj kaygım yok
Her kural bir hedef yüzünden konulmuşsa
Kurallar bozulur o zaman! hedef; benim esaretim
ve senin özgürlüğün demek olursa başkan
O kuralı yıkmanın tadı başka!
İmkansız diye bişey yokmuş, gidip gelen çokmuş
Ark kazdım ben de çark için fark;
Onlar korkak, ırmağın tersine akmak yerine
Akıntıya kapılmayı yeğleyenlerden
Bak bı ba bı bak ba bı bak bak
Hüznün küfretti sana kalk
Bahşedilmiş herşey önünde sense kak
benim gibi bi ayağı arşta diğeri kör çukurda bi manyak!
İsmim Emre Baransel!