Enes Alper - Sen Söyle Baba (Ft. Algos)

Enes Alper:
Kuş beyinli olsamda anladım ki bu ev bana kafes değil
Doyumsuz biriydim anne, kimke yolumdan etmedi
Yanımda kal hep benim, çay ve ekmek taleplerimken
Yaşar gideriz, bu beceriksizlikle kim bana plaket verir?

Umrumdayken kalp atışlarım
Dışarı çıkarken Enes gitme diye ağlayışların.
Odamı toplasan da, aklım hep karmaşık kalır
Ne yazık her işime bir hevesle başlayıp yarım bıraktım

Yerimde olsan ne yapardın baba?
Sürekli kararsızca yaşadım yaralandım baba
Sonra sarardım bakan olmadı bu oğlun yalansız
Fakat vasıfbız hala.. Acımıyorum geride kalan yıllara

Hayatla yok benim bi davam acıtamaz ve
Dalar yarına bakar yolumu bulurum elbet on sekizde
Başkaydım derdim var mı boşverin be ağalar
Gittim diye değil anne, konserimde ağla.



Algos: Sinir krizlerimin bi önemi yok alışığım rahat ol
Ben geçmişimle övünmedim kulak verdiğin taraf o
Anlattıkları kaar varsamda anlamadığın ne?
Peki tekrar düşün şimdi neyim senin gözünde?

Peki baba ya sen söyle cidden berbat mı sonum?
Sonumu gördüysen neden övdün beni hatır mı sorun?
Sormazlar mı sana bunca zaman neden sırtladın beni?
Yaşım dayandı ama yinede bulamadım aradıağım teni

Ben onlar gibi değilim ilaçlarla kalmıyorum ayakta
Sapa sağlamım ve hala keybetmiş sayılmam aslında
Onların önünde eğilin ben bildiğinizden farklıyım
Dinlemeyin beni ama hakettiğimde verin hakkımı

Biraz gidelim geri yalnız geçirdim seneleri
Gidip sorun Manisa'nın her sokağında var ayak izlerim
Kimi taşıdıysam sırtımda kaldı eli kanlı hançeri
Arkamdan bi laf duymadın çünkü hala ismim kaliteli

İtin karanlığa sorgulayamazsınız beni
Ederin ne ki amına koduğum benle miydin geceleri?
Dostluk sizin için para ve amdan ibaret
Bizim için boyun ipte vur tekmeyi getir şehadet