Enes Özkan - Dayan Yüreğim Dayan

Bir bahar akşamında gökyüzünden düşen yağmur
Yağ ıslat bedenimi belki acılarım durur
Hasretin kalıntısı sözlerimden kalbe vurur
Dilimi lal eder bu yürekteki deli gurur

Beraber yürürdük ya haznedarın caddesinde
Hayallerimiz vardi bu semtin her köşesinde
Göz göze gelince kalbimin o an zirvesinde
Yer ettin kuyu kazdın bu sevdanın kafesinde

Herşeyi unuturdum ellerimden tuttuğun an
Saatler dakika olurdu birlikteyken inan
Saçının bir teline bu dünyayı yakardım lan
Boşunamıydı söyle senle geçirdiğim zaman

Bu ilişkide sana bir çok defa taviz verdim
Yenildim duygulara yandıkça bitmedi derdim
Gecenin yarısında duamda seni eklerdim
Ama sende bunların hiçbirini haketmedin
Ayrıldığımız o gün ne demiştin ya hatırla
Sen beni bıraksanda ben seni bırakmam asla
Sözünün eriymişssin harbi helal olsun sana
Birde çok seviyormuş kızım ya bi bıraksana

Yağmurdan sonra bir hafif rüzgar eser ya hani
Sanki sen gibi kokar alıp gider benliğimi
Beni dertlere salıp mahvetsede gençliğimi
Ardından küfür etmem bozmam beyfendiliğimi

Eskiden 10 numara gülüşlerim vardı benim
Şimdi kurbanı oldu yarım kalan hayallerin
Elbette iZi kaldı gelenlerin gidenlerin
Hesabı o mahşerde yalancıkdan sevenlerin

Güneşle doğan umut geceyle kaybolup gider
Dayan yüreğim dayan bugünlerde gelip geçer
Sürçi lisan kalbimin içinde kalmadı bak yer
Bu kalbim bundan sonra ne sevilir nede sever