Eren Kuralsız - Yağmurlar Aşkına

Hayata dair kaygılardı sol cebimde harçlığım biriktiler.. kum gibi döküldü avuçlarımdan yıllarım bir intikam filmi ama kalbim gülümsedi karanlığına; Bütün şehir şahitti Balkonum ufka tırmanan bir merdivendi uyku; ölümün kuzeni.. umut, bir beste nağmesi, eğrildikçe ruhunun terazisi hüzne çarp, tenimde çarpıl hadi gel ve bul beni.. eskileri giyindim eskilerime lanet ettim eskidikçe çizgi çekti suratıma zamanın elleri.. vakitse geçti yolum kayıptı elinden tuttum bu dünya ölüm kadar soğuktu. ............... ............... Fark et, dişlerime çarptıkça nefes dökülen sadece gerçek, alnımda ter -kaybım olsun cennet öfke parmak uçlarıma kert kurşunları ben çiğnedim ve zihnim artık ölüme terk.. tabi ya doğru! doğrulunca acıya doğru -soldum sağına kırgın soluna yorgun aynı toplum; insan yığıntısında dostluk. sahne dünya ; bu çağda herkes oyuncu.. başladı yağmur-utancı giy savur sevinci gözlerinden -çıkar beni bulunduğum kimlikten sustu rüzgarlar intiharla dans ederken sustu tüm şehir bir çığlık içime işlerken…