Erol Evgin - Baba - Oğul

İlk gülüşte, ilk emekleyişte
İlk sözcükte, ilk yürüyüşte
İlk oyuncakta, okulun ilk gününde
Omuzumda elin, yanımda sen vardın

Kim derdi ki zaman akıp gidecek
O küçük çocuk böylesi büyüyecek
Baba – oğul olmanın tadını çıkararak
Bir sahneyi paylaşıp şarkılar söyleyecek

Birgün kader ayırsa da
Hayat bizi savursa da Kalbim hep senle olur
Sonsuza dek baba – oğul

Her derdimde, her sevincimde
Her kavgamda, her sevdamda
Her kazandığımda, her yenildiğimde
Omuzumda elin, yanımda sen vardın

Derdim seni, bana benzetmek değil
Bu hayatı, sana öğretmek değil
Ama değil mi ki babayım, öğütler vereceğim
Kırk yaşına gelsende seni merak edeceğim