Nereden kaynıyor hayat ırmağı
Bu durmaz karanlık akış nereye
Annem mi, açılan mezar kucağı
Ebedî geceden bakış nereye
Artık ne mavilik, ne pembe bahar
Ne mehtap, ne sahil, ne sandal, hep kar
Söyleyin benimle uçan ey kuşlar
O yazlık dünyadan bu kış nereye
Meçhul bir yolcuyum bu son akşamda
Ümit nûrum söndü siyah bir camda
Eşim, çocuklarım, gözüm arkamda
Ahbaplar; bu itiş, kakış nereye
Artık ne mavilik, ne pembe bahar
Ne mehtap, ne sahil, ne sandal, hep kar
Söyleyin benimle uçan ey kuşlar
O yazlık dünyadan bu kış nereye