Feragat Faraza - Son Bir Umut

Dolunayda gördüğüm, ondan da güzel yüzün
Gözlerimin önünde bir ömür boyu durdu...
Elim eline değse, kalır mıydı bu hüzün?
Seni bir kez görseydim, Dünya benim olurdu.

Göğe kalkan ellerden aldığım dua kutla,
Başımdan eksilmeyen sevdalı bir bulutla,
Kalbimde saklı kalmış, Yanan bir umutla:
Seni ararken yine sensizlik vurdu.

Hani ben bir zamanlar senin gönlünde şahtım?
Hiç yerine gelmiyor, ne yeminim ne ahtım.
Seni sevdim seveli güldürmeyen bu bahtım:
Ateş düşmüş gönlüme, gene bir tuzak kurdu.
Bir ömür süren hayal...Onu yeniden anıp,
Uzaktan bir güzeli, senin kendinmiş sanıp
Bir yangının külünden, tekrar yeniden yanıp:
Bir hicranın alevi içten içe kudurdu

Son bir umut diyerek, köşe bucak aradım
Yaşadığın şehirde, yolları adım adım
senin kalbini, yazık cok geç anladım:
Yıkılmaz bir kale, fethedilmez bir surdu...

Senden haber gelmedi, Dünya'nın Dört yanından.
Beden kendi usandı, taşıdığı canından.
Seven kalbim çaresiz, yalnızlık fermanından:
Yazgıya boyun eğdi... Kader böyle buyurdu!