Ah bir çocuk olsaydım parklarda oynasaydım
Dertten kederden uzak arkadaşlar bulsaydım
Büyüdüm de ne oldu ömrüm kederle doldu
Çocukluk günlerimi gönlüm hep arar oldu
Seller gibi çoşardım kanatlanır uçardım
Bu duygular içinde ah bir çocuk olsaydım
Umutlarım yel oldu gözyaşlarım sel oldu
Yaşamak azap oldu ah bir çocuk olsaydım
Nerede o saf dostluklar nereye kayboldular
O çocukluk günlerim mazide mi kaldılar