Ferhat Tunç - Vay Beni Vaylar Beni

Vay beni vaylar beni
Dağ taş aradım seni
Gel kardeşim gel beri
Açam sana künyemi
Kin kusturdun insana
Dipçiğinle türküleri
Sungünle mazlum dilleri
Kültürleri susturdun
Alın çatlarına durdum
Karanfil şafaklarda
Mağrur ve muzaffer duran
Ve pürüzsüz haykıran ustalarımı vurdum
Ve dikenli teller ardında
Kurşunum yağlı tetiğim zaglı
Bekledim zindan kapılarını
Ayaklara falaka boyunduruğu
Cellat buyruğu oldum
Neleri tanadım ben Bu gece saltanatında
Hain gözleri tanıdım
Nisangahımda
İnançsız yürekleri, titreyen elleri
Ve daha neleri neleri
Haramı sofralarında haraç mezat Keskin tezat
Yağma pazarlarını
Ve nihayet inanır mısın
İnsanları dinledim mahkemelerde
Sokaklarda tulumlu kadınları
Kör ipek marşları dinledim
Ve zulüm kışlalarında
Dayanamadım sıla türkülerine
Ağladım
Artık kurtar beni
Kurtar beni
bu tutsaklıktan
Işıtan ter
Şaşmaz nefer olmak istiyorum
Senin emrinde
Saraylara dalmak
Bu günün utancı ve lanetiyle
Hesaplaşmak istiyorum
Kurtar beni
Vay beni vaylar beni
Dağ taş aradım seni
Gel kardeşim gel beri
Açam sana künyemi.