Haftayı yedi gün yılı dört mevsim sandığım zamanlar
Başımda kavak yelleri
Mutluluk diye düştüğüm yollar
Bana öğretilen iyilik için kitaplar, masallar, filmler
Gönlümden kopan kara kara parçalar
Karadan çok uzakta ada oldular
Yitirdiğim düşler kuş olup uçtular
Saçlarımda aklar için
Bir dost az, ikisi çokmuş
Ortası yokmuş
Aşk sonunu severmiş
Çaresi yokmuş, acısı çokmuş
Gönlümden koptu anlatıyorum sana
Hayat masal gibi
Bir varmış, bir yokmuş