Feryâd-ı Yâser - Ölüyor Dostlar

Vakit su gibi aktıkça gözyaşlarım hızlandı
Ben bugünlerde sırf bu yüzden tedirgin bîçâreyim
Eskiden çocuk olan genç bugün biraz yaşlandı
Geri gelmeyen her şey adına üzgün ve divâneyim
Çocukken sokaklarda tek başıma dolaşamazdım
Ne tuhaf ki aynı zamanda sokaksız da yaşayamazdım
Ben hayatla mücâdeleyi tek başıma öğrendim
Bugün sırtladığım yükü yıllar önce taşıyamazdım
Dinle şimdi, n'olur anla şu geçmişimi
Keşfet bendeki bu eşsiz müzik sevgisini nerdesin
İmge farkı benim olan bu cümlelerimin noktası
Asla konulmasın diye çabaladığım yerdesin
Ben ki karanlığın içinde bi' aydınlık bekçisiyim
Ve ben ki yarından ümitvâr olan kadim bi' Hiphop elçisiyim
Yaşam kaynağım olan Rap'in bileklerinde takılı duran
Anahtarı kaybolmuş bi' hüzün kelepçesiyim
Nakarat:
Birden,
Bak birdenbire kaybolup da geçiyor gidiyor yıllar
Ben yolumda ardıma bakmaksızın da yürüsem Ölüyor Dostlar Yazdıklarımla varım ve anlattıklarımda kârım
Payıma düşen yalnız mânevîyse bahtiyârım
Bunu görmekte fayda varmış zamanla farkına vardım
İncecik bi' ip üzerinde cambaz misâl hayatım
Ben bu uzun zorlu yolda nice engeller aştım
Bâzen takılıp düştüm ama sabretmeye alıştım
Aldığım darbeler oldu ve hayatla karşılaştım
Hedefime ulaşmak için ben kendimle savaştım
2007 Temmuz'undan beriydi bu feryâdım
Kimisi duymuştu beni kimisi kulaklarını kapattı
Kimisi kanat gerdi bana kimisi kapısını kapattı
Bu Rap gerçek yüzleri tek tek ortaya çıkardı
Gönlümde yaşarken ölen sözde dostlarım da olmuştu
Hepsinin canlı naaşı işte buraya dolmuştu
Anladım ki yıllar yanılgılarla gelip geçiyor
Bu hayatta her şey birdenbire bitiyor
Nakarat:
Birden,
Bak birdenbire kaybolup da geçiyor gidiyor yıllar
Ben yolumda ardıma bakmaksızın da yürüsem Ölüyor Dostlar