Verse1: (Fieber)
İstanbul, büyük biraz, bana sahip çıkamadığından
Defalarca aldım başımı gittim bulamadım bak
Kızır denen meret birkere yaktın,
Sormadımda kaçtım gene aşkım sıra boğulduğumda uymadımda..
Kuralı bozmamıştım uyanık olmak ilki bilirim
Kinci değilim arkadaşlarım birazcık itici
Kim bilirdi nefret edeceğim çocukken öğrenmedğim
Şarkılarla iç içeyim, duygularımı körelttim..
Kalbim mi? Küçük biraz fazla değil yani yerin
Sanki benim ezberimde kalmış o gökdelenin
Geldiğimde bulurum aynı köşe başında tanıdığım
Bir kaç surat ve okumasamda yazdığım bir defterim var..
İstanbul, bizim biraz hatırlasana sen ve ben
Lise çağında delikanlıydık kavga eder dururduk
Gel ! Birdaha karşıma ve söyle gittiğini
Burası bizim değilmiş ve birazcık eskimiş
Nakarat:2x
Noldu? Öldüm ve ben bu sefer yanıldım
Şimdi nefret ediyorum bu şehirden
Aklımın almadığı yerlerinde yaşıyorsun
Ben aslında bırakmıştım İstanbul'u, bir eylül akşamında
Verse2: (Pit10)
Yorulsam da kimi zaman savaşmaktan bıkmam
Dört tarafta iç çakal yalanlarla hırlar
Örter omuzu en çetin ayazlarda hırkam
Beden kaçmak isteyince zaman varsa fırla..
Çıksa bacadan hatıralar bakarlar kapımdan
Dünden geriye az biraz kalanlar hatırda
Bağlar onlar yaşama ve masallar yanılmaz
Lakin geçer kimi zaman palavrayla yıllar
Vakit kaybı, nakit var mı ? öyle mutluyum..
Takılsaydım gece ve gündüz özde kurduğum
Güzel hayaller genede hergün üzer haberler
İçte ses var içte güneş doğmak üzere derler
Yetiştirilen savaşçılar kindar ordu kurmaz
Güçsüz kaleler adına israf oldu kurlar
Yüzlerinde meymenet yok insanoğlu kurnaz
Savunmadan savaşmak mı, zindan olsun surlar..
Nakarat:2x
Noldu? Öldüm ve ben bu sefer yanıldım
Şimdi nefret ediyorum bu şehirden
Aklımın almadığı yerlerinde yaşıyorsun
Ben aslında bırakmıştım İstanbul'u, bir eylül akşamında