söylediklerim çok az söylemediklerimden
herzamanki yabancıyım ben göremediklerinden
hayatın soğuk yüzüyle katılaştım biraz
yinede içeri al beni gözbebeklerinden
yinede umutluyum güzel olur yarınlar
cennetime koydum seni meyve kopar dalından
aslında sevmek dediğin kabullenmek herşeyi
ohalde razıyım gel şimdi kusurlarınla
sana bağlı iplerimi kopardılar herbirini
kaybetmedim hala bende yüzde değil binde biri
kurak topraklarda yağmurun bir damlasıyım
avuçlarına koy ve orda birgün daha sakla beni
beyaz çiçeğim hayat gibisin yaşanmıyorsun
onca mevsim güneşliydi neden hala açmıyosun
dallarına yuva yaptım bekliyorum gözlerim
dolar durur yokluğunda nedense hiç bakmıyorsun
yarınları boşverdim ben bugünü yaşayamadan
yokluğunda hayalinle bir ömür yaşayan adam
sen dolu bir dünyayı omuzladım fakat
ecel geldi hücrelerime bir adım taşıyamadan
hergünümü farklı kılan bilmediğim o sebep neydi
emellerimiz onlar gibi farklı değilki
isteğimiz imkansız diyemi oldu bunlar
birkez dokunsam sana bozulur dünyanın şekli
ne zorluğundan pes ettim ben nede korktuğumdan
ben beklerimde zaman uyuya kalır koltuğunda
sana öyle yaklaştımki yinede uzaktasın
derman yok ayaklarımda sürekli koştuğumdan
ifadeler belli olur her insanın yüzünden
rüzgar olmak isterdim sen ateşin közüysen
bir karış daha gelki bir özlem daha bitsin
hiçbir canlı yaşayamaz uzak kalsa özünden
*************************************
sükuneti bozdu sesler kulak versen anlardın
düştüğüm bu karanlıkta merak ettim son varmı
çoktandır uykusuzum çöktü yine bir gece
ve sen hala yoksun sabaha çok varmı
burası soğuk yaz soğuk demek inanki az
göğsümden sız içeri adını kalbime yaz
aynı yerde olamadık ve aynı derdi çekiyoruz
gece ve gündüz gibi ben siyahım sen beyaz
mutluluk güzel derler ama o benim değil
sende benim değilsin de ben hep seninleyim
bir yudumluk suyla biten hayatlarda var
düşünmeden dalmışım ve okyanusun dibindeyim
anlattığım kadar değil ağlattığın kadarsın
sel olurda birgün sevdam inanki batarsın
bilinç altım hislerimden sana bulanmış
her anımda yüklü miktar aldığım ilaçsın
bu nedenle kaybediyorum yavaş yavaş dengemi
dengemi kurabilsem sana doğru ilerlerim
herşeyim sendin benim ne yazıkki harcadım
o yüzden bu sokaklarda yürüyorum sersefil
yaşam dediğiniz buysa evet ben sağım
sen çiçeksin ben arı sensiz canım yarım
senin gibi bir çiçek vermez bu topraklar
binbir türlü renkle gelse cennet baharı
şimdi saklı duruyor hatıralar sandığımda
herşey birgün döner başa bittiğini sandığında
herbi gönül aynıı yerden alevlenip tutuşacak
bedenlerimiz uçuşacak kül olup yandığında
kaybetmenin korkusu bu kalp atışım telaştan
rahatsız etmiyor beni ruhuma bulaşman
gül ve diken ateş ve kül bilinmeyen bir aşkla
sen ve ben bu alemde bu denli savaşta