Giryan - Tuhaf Bir İklim İnsan

Sanırım gökkuşaklarından yarım kalmış yağmurum ki yazmak ister kalem ,
ben kuruttum sanarken...
Defterimde beyazlardan sıyrılan bir yaprak var.
Hislerime hitafen mürekkeple nemlenen.

Yaşarken hatırladım ben dua ettiğim hislerimi.
Kavuştukça hayalime hayat renkle közlenir mi ?
Birisi yüzüme taşıdı yeniden özlediğim gülüşlerimi...
Nakaratsız beste gibi, sence böyle iyi mi ?

Duyar gibiyim sesini.
Hıçkırıktan kurtulupta frekansı tutturup sözünü yüzüme bağışla.
Yavaşla küçük çocuk kalbin boğulmasın kalabalıkta.
Gönlünün sokaklarında prensesler uğurla.

Ben kaldırım yarattım mazi denen tuğlalardan.
Şimdi birini yürütüyorum üstünde hiç acımadan.
Malsefer ki telveler habersiz kalmış vefadan..
Gözü doymayan bir insan bahsetmesin Giryan ' dan.

Nakarat

merhaba cümlelerine tutsak adam
bana bak yüzün bile kızarmadan
cinnetime serum takar fesatlığını boyaman ve,
sahtekarlık boyu aşmış Allah diyor budala
Merhaba memnun olmadık değil mi
Şuna bak, sanki iblis efendisi.
kendine seç kazdığın o kuyulardan istediğini
Bu limanda tek gemi ye 4 kaptan demirli

Verse2

Tuhaf bir iklim insan...
Hangi zaman hangi mevsim ne gösterir bilinmezken yetişir mi yasemin ?
Ayrı yönden incelersen yavaş yavaş incelirsin.
Sor bakalım kendine hangi taburdaki ersin ?

Gözümdeki yanıtlarını tarif ettim şarkılarda.
Tahrip olan kulakların d.r.m. koğuşlarında.
Drama Rap bizim denizdir yelkeniyle,sandalıyla.
Duygularını coşkusuyla hisseden eller fora... !

Kalemi dansa kaldıran olaylar hesabındayım ve esasında kaleme ihya oldu benim kinim bayım.
Zamanında alaboraydım... Sonra tekneler batırdım.
Bıçak gibi düşün beni, şuan için kınımdayım.

Siz kıkırdayın. Devranımdan istifa eden bir gece ardındaki çığlıkları şahit etsin gündüzüme
Günyüzünden uzak durup yazdım yine düşündükçe.
Güneş odama selam verdi şimdilik selametle...

Giryan