Gökalp Baykal - Karantina

Tıkılmış bir gemiye açılmış enginlere
Forsalar küreklerde tokmak iner durur beyinlere
Ambarlar dolup taşmış ganimet kan bulaşmış
Bilen yok ne zaman varış...

Kara veba kırılmaz kargısıyla
Kara veba yanılmaz yargısıyla
Kucaklar kurbanları!
Ya bizler yıkılmış, tükenmiş, sokulmuş bin bir kılığa

Süvari koşuşturur, çarkçı bitkin uyur, sıcaktan borda kurur, yelken süklüm püklüm uçuşur...
Bir haberci direkte uykusuz bekleyişte tayfalar el tetikte gizlenmişler her köşeye...
Paranoya kırılmaz kargısıyla
Paranoya inanılmaz yargısıyla
Kucaklar kurbanları!
Ya bizler yıkılmış, tükenmiş, sokulmuş bin bir kılığa

Umut kesmiş limandan, olmayan kıyılardan, çığlığa çığlık katan sahte hekimler dört bir yanda...
Başlamış birde açlık, kokuşmuş çoktan katık, umarsız bir hastalık gemide duran bir o artık...
Kalmamış bir tek yüz yanında kıyıları kim bulmuş tek başına kulaktan dolma sözlerle...

Ya bizler yıkılmış, tükenmiş, sokulmuş bin bir kılığa
Utanmış, çekinmiş, bürünmüş bin bir kılığa.