Bana durmadan kendinden söz ettin
Koca bir aksamı bosa harcadın
Duymak bunları hiç geçmezdi aklımdan
Belli ki beni yanlıs anladın
Sözcüklerin tek tek hiç anlamı yoktur
Ardı ardına dizsen de
Oysa ne güzel hayaller kurmustum
Belki de bir mucize
Simdi kulak ver ve kusları dinle
Bana söz ettin geldiğin uzak kentten
Doğrusu onu hiç tanımadım
Bir haritanın yırtılmıs kösesinde
Kaybolup gitmis çizgilerde
Bulanıklasmıs ve bir tek adı kalmıs
Belki de bir söylence
Oysa kentler hep soluk alıp verirler
Bence bu bir bilmece
Simdi kulak ver ve kusları dinle
Yolun düserse geçerim oralardan
Karsılasırız istasyonda
Gaz lambasının titrek ısığında
Kendi halinde bir sofrada
Yabancıyım simdi
Adını unutmus
Silinmis belleğim de
Geriye kalan küçük kırıntılarsa
Giderek tükenmekte
Simdi kulak ver ve kusları dinle