Gökhan Tan - İstanbul

Öyle çok iz kaldı
Bende yerin dolamaz
Nakış nakış tadın her kadehimde
Bu da mı delil olamaz?

Ama ben sazları sana yaparım
Çarmıha çıplak aşkı çakarım
Dokununca hissederse
Ya ağlarsa acı çekerse


Ama ben öyküleri sana yazarım
Heykel yapıp ona ruh katarım
Dokununca hissederse, ya ağlarsa beni severse
Kadın kadın kadın

Sen İstanbul musun nesin
Adın adın adın

Bu diye mi yoksun hep özlemsin
Kadın kadın kadın