Grup Munzur - Kalabalık Yalnızlıklar

Tan yelinde bırakıp öbürlerini
Gözleriyle geceye ışık tuttular
Hırçın yüreklerinde ateşler yakıp
Dağı, rüzgarları nasıl vurdular
Coşkun bir nehir
Kanıyor içime
Süngüye tutulmuş
Akıyor önüme
Bir derin soluk yankı oluyor
Kaç mevsim soldu
Sesin gitmiyor Bak gülüşlerin iklim kokuyor
Mayın döşediler yollarına
Ufuksuz gecede kan izleri
Kan düştü anamın gözyaşına
Yangınlar içinde kaldı ölüm
Asi bir mavi ölüme soyunur
Çığlık çığlığa bir yaşam doğurur
Üşür bedenim
Çiğ düşer alevler üstüne
Gelişin bir tarih
Susuşun ihanet