Haletinez - Teessür

Sakladığım herşeyi sürüklüyorum uçurumdan
Gerçek tablolarda sahte suratlarıda saklamam
Bi ses duydum yakından gece en uç kıyıda
Biraz huzur kattı gitti görünmedi sabaha.
Bilinmeyen yollarında kaybolur çizgisi
Karamsarın dünyasına gel bi girde çık hadi
Bütün renkler aynı görünür körlerin gözünden
Bir insanı anlamak için gerek yokta gözlüğe.
Nasıl yaşarsan öyle yaşlanır zamanlada çürürsün
İnsan biraz dikkat etse herşeyi net görürdü
Bakışlarda ihanetten kan kusanda bendim.
Simsiyah bi camdan görünmeyen bi ufuk gibi
Ard arda sigara yakıp ağlarım bi başıma
Kendimle çelişip kendimi kaybederim o savaşta
O kadar yoruldum ki herşeyi kafama takmaktan
Kalbi kis tutanada dertmi şu kalbi yıpratmak

**NAKARAT
Tutunamadın , O kalplere,
Ne geçti eline kuyu kazarak
Başaramadan yok olmak mı
İnsan insana güvenmeli Yormamalı başkasını
O Dallarda kırılmadan
Görmelisin bilmelide
Bi kalp bin kere durup atamaz


Hiçte olmasaydı bunlar keşke doğmasaydım
keşke Adını bilmediğim bi diyarda dağılsaydım
Çemberimde yok böyle bi kıvılcım bile yok
Ben Herşeye üzülürken alkışlayanlarda çok
Derdimi Döksem baştan aşağı çekilir tüm Denizler
Belki Yeniden ulaşırım kumsala bi gelgitle
Yok olmuş düzenede ne çare olur bilinmez
Ahlak kalmamış kimsede Saygıda hiç görülmez
Vicdanım kararan bi sonbahar meltemi gibi
Boydan boya eserken bi sis kaplar kalbimi
Hiç Çatısı olmayan savunmasız bi evde
Yağmur boğsada beni ben yine sabrederim.
Benim gizemim karanlığın tam ortasına saplı
Bi eli hançer olur bi elinde yıkık bahtım.
Sonunu göremediğim bi merdivenden yuvarlanıpta
En temiz umutlarımı ben bataklıkta bıraktım.