Hiçe açılan kapılar önündesin
Çaresiz mutsuz yapayalnız
Nasıl da bezgin bir hâldesin
Yaşamak bir düş gibi
Ölmek her gün uykudan uyanmak sanki
Üzülürsün gecelere
Her adımda bir geçmişe
Gülmelisin geleceğe
Yaşayacaksın hiç çaren yok
Vurup vurup kaçanlara
Kazma kürek sapanlara
Gülmelisin insanlara
Yaşayacaksın hiç çaren yok
Ölmek her gün uykudan uyanmak sanki
Hiçe açılan kapılar önündesin
Çaresiz mutsuz yapayalnız
Nasıl da bezgin bir hâldesin
Yaşamak bir düş gibi
Ölmek her gün uykudan uyanmak sanki
Hiçe açılan kapılar önündesin