VERSE 1
Yakıl caddeler ve tam önümde leş kokan ,bol yalanlı sevgiler
Gerçeğe dahil olamadın ölmeliydin
Diz çöküp yaşlarınla erimeliydin
Öyle içmişim ki tek odam da dönüp dururum
Cayır cayır yandım kışın ortasında
Yalın ayak gezdim bütün mahalleyi
Kimsecikler kalmamış
Fakat istikamet evin yolu
Döndüm aynı hastaneye
Mayıs ayı varlığımda son bulur
Belki anlatırdım sen bilmezsin ben kendimden korktum
Laçka yüzler bol muhabbetler ortasında kaybolmuşum
Çalar saat öter durur çarşaf yastık bir kenarda
Kıçımda pantolon üstüm çıplak
Uyuya kalmışım yatakta
Varım yoğum bir rap im anlattım
Anlattıkça bozuk yedim
S*ktir Lan dedim
Oğlum hadi lan
Oğlum sende bozulmuşsun!
NAKARAT
Biri varmış her şeyin
Bırak gitsin kirli sayfalarda yazılı geçmişim
Kurtar beni nerdesin?
Sokaklar daralmış ruhum çıplak sensiz ürperir
Uzat elini kurtar beni nerdesin?
VERSE 2
Param pulum işim gücüm aşkım sevgim hepsi yalan
Kavga ettim dün akşam kafam gözüm dağıldı
Sen uzakta iyiydin yaklaştıkça tane tane silindin
Dur bir dakka tamam dedim toparlan
Sorun hep mi bende hep mi benim suçlu?
Bırak şimdi gözüme uyku girmedi
8 Eylül akşamıydı
Ağlayan bir ses tonuyla gel dedi gelde uyu
S*ktir Lan dedim
Kızım sende bozulmuşsun
Hislerin sayfa sayfa yazıldı
Bir çöplükte toplanıp ta yakıldı
İçime kapanık yaşadım bunca zaman
Derdimi bilmez oldu hiç bir mekan
Ağlayanlar gelirdi
Ben mutluyum dertleriyde dinlenirdi
En sonunda delirdim
Küfür ettim mahvettim kendimi
Gidecek bir yerim
Kalacak bir evim
Sevecek bir kişi kalmamış
Paramparça her şey
Paramparça kalpler