Hayalperest - İsyan

eskiler yine akla düştü arkadaş
yine elimde bi çiftli esrar
kafam duman duman olmuş
halim dermanıma küşmüş
acılarıma isyan öfkesini kusmuş
bu anlatacaklarım ise hayata ibret olmuş
dünlerden bu güne hiç bişey kalmamış
beni saran kadın başkasının olmuş
furkan ise eskilerde esrarın dibine vurmuş
hayat ise onu sürükleyip bu hale getirmiş
kaderine kederine isyan edip hayalperest doğmuş


isyan dediler biz geldik
delicesine delicesine sevendik
içmek için akşamı beklerdik
gece çökünce kan dolu gözlerdik

önce esrar denilen ileti çekmeyi ögrettiler
sonra ise hoş olmak icin yapıştır dediler
inceden inceden kafaya girince bağlar
ama bağımlı olur diye kimseler demediler

inceden inceden alıştık
hayallere dalıp çıkmadık
ortamdan ortama tanıştık
tanıştıkça bu illete alıştık


sonrası ise belli hayallere daldık
içerken hayaller güzeldi yanıldık
kısa özet geçeyim burayı içim acıyor
acı dolu günlerde orta kalandım

dost vesayre vesaretle arkadaş desen kimse kalmadı içim sızladı
geçti gitti o günler tek zarar vardı
zarardan başka bedende bişey kalmadı

şizofren olarak ankaraya vardı
bir hastanenin odasına kapatıldı
elleri kolları baglı durumdaydı
ilaçlardan gözleri kapalıydı


gözlerini açacak hali yoktu
hastanede yabancılık çekiyodu
farklı farklı insanlar doluydu
acılar üst üste bastırıyordu

çünkü hayata furkan mahkumdu
kurtulmak istedik canından olmuyodu
kaç defa kaç defa intihar yoluydu
ama allah almayan canı almıyordu

isyanım neden dogusuma diyordu
küçükken düştük bi kere anlıyonmu
her gece her gece agıtlar yakıyodu
bu sözler bi çok kişiyo anımsatıyodu


isyanım neden dogusuma diyordu
küçükken düştük bi kere anlıyonmu
her gece her gece agıtlar yakıyodu
bu sözler bi çok kişiyo anımsatıyodu

geceler bir zamanlar hoştu
akşam vakti karanlık çökünce
bu ayaklar kostururdu durdururdu
öbür parçadan 3 satır yolda geliyodu