Haylaz - Duygusuzum Laan

haylaz verse

nerden başlasam bilemiyorum
tam 19 senedir boşa yaşıyorum
nasıl geçti gitti anlamadım
şimdi geçen o yıllara yazıyorum
hayat işte öğretiyor herşeyi
sadece öğrenemedim birşeyi
çok istedim başaramadım
yaşayamadım lan aşkı sevgiyi
herkes diyo bu çocuk bi serseri
sordunuz mu neydi ki derdi
kim bilebilir ki sevenin halini
ortada kaldım yok bi sahibim
şahidim oldu kuytu geceler
sorsana anlatsın beni geceler
heceler bu dilim yine ismini
haykırışlarım yine seni söyler
sen yokken tertemizdim
sen varken herşey güzeldi
sen gittin hayatım bitti
film gibi geçti bu gözümün önünden
dün gece yine resmin elimde
kan dolu gözlerimle ona baktım
ilk günkü gibi içimi sızlatır
seni hatırlatan herşeyi yaktım

mizah ex akay verse
bu gece son gece ölüyorum inan
duygusum yine (duygusuzum lan!)
arıyo gözlerim eski yılları
bir daha geri dönmesede

pirfena verse
sen yoktun sırtıma birileri
hançeri vurupta beni yıktı
bu canda sondun senden sonra
başkası bana ölüm ecel olsun
fırtına misali yaşadım hayatı
ıssız bir kıyıda beni unutturdun
yitirilmiş bir şairin duygusu
yalnızlıklaradır yolculuğu
kaç gece oldu bu benden gideli
şairin bu ara sarhoş bir deli
eşlik ederse dostumun birisi
kafa tutar aşka içindeki nefreti
olmadı gerçi hiçbir isteği
yemedi mi yokluk sosyete güzeli
para pul değildi beni mi severdin yürekli ol yeter eski sevgilim
mahrem ellerine kim dokundu
merhametimi yüreğime sarıyorum
af buyur beni ben yalnız adam
uçsuz bucaksız hep hayal kuran
yorgun düştü gözlerim suskun
bensiz o hayatta sen mutlumusun
duygusuz şairi dinledin mi hiç
gitmeden önce kalbine bi dokun

mizah ex akay verse

bu gece son gece ölüyorum inan
duygusum yine (duygusuzum lan!)
arıyo gözlerim eski yılları
bir daha geri dönmesede


hayalcash verse

boş bir oda boş hayaller
uçurumda bi hayat sahte yüzler
durduramıyorum dökülüyor dizeler
bu hayat yalanmış aldırma geçer
sabret dediler sabrettim
kaderimi ben ellerimle çizdim
çok kez yanıldım ve farkettim
yüzüme gülenleri hep dost bildim
keş dolu bu hayat kan dolu gözler
içimde fırtına dinmeyi bilmez
haykırıyorum bu sen dolu geçmişe
yazar isyanını ömer hayal cash
hayatı gırtlaklamış bir gencin
öyküsü yazılır bu beste bencil
kalleşlerle dolu bu hayata
gülmez bir kere daha sık şu yüzüm
yazmaktan usanmayan şu eller
kimine bi yalan kimine bi gerçek
gün gelir elbet devran dönecek
bu bizim hayatımız durma sende çek
vur yak beni beni öldür
dönde bi bak geri bu adamı güldür
ibadetim günde beş ölümdür
yukarda Rabbim var herşeyi görür

bu gece son gece ölüyorum inan
duygusum yine (duygusuzum lan!)
arıyo gözlerim eski yılları
bir daha geri dönmesede