Heijan - Papatya

[Beyaz]

Ölümü gözlerim, gelir bir gün bilirim
Düşüşlerinde resimlerinle duvarları süsledim
Gecenin bir vakti kaleme dökülen mürekkeple
Maziyi karalayıp gülüşlerimi yadederim

Nakış nakış dokudum gülüşlerini gittiğimi
Başkasına sinişlerini düşündükçe hafiflerim
Çıkarım bulutlara sonrasında yere düşerim
Bıraktığın enkazın altında seni mi bekledim?

Bırakın öfkeliyim hatalarım boyumu geçti
Sırtımdan çıkan hançer bileklerimi keser mi?
Kör insana mavi deniz siyah olsa da güzeldi
Bir kör hissetme çakrasıyla kahpeliğini sezer mi?

Sağır insana sayfalarca bağırsam duyar beni
Sonbaharı beklemeden papatyaları ezmedin mi?
Kesmedin mi afitapı kararttığın yetmedi mi?
Duygular dilsiz düşünceler sağır gibi

Bırak git dümeni çevir başka denizlere
Hüzünü alıp git her ne varsa çek bırak ve ellerimde
Dumana boğ sevaplarım günahlarımı hafifletmez
Durma koş yürürken adımlar kalbi tetiklemez

[Heijan]

Köhne dünya bir gün dönersin sen de tersine
Baki kalan mutluluk ben ateşlerim peşpeşe Ecel kalbi zorlayınca son bir defa gülümse
Ben bir Mecnun olamam ki hangi Leyla bakire?

[Beyaz]

Ağır konuşmam merak etme yüzün düşmesin
Dinlersin biliyorum pişman olup gelme geri
Sağım solum belirsiz sürekli dön derim
Aldırış etme bana senden sonra delirdim

Dönüp bakma sakın bir daha inanmam
İnandığım tek şey masalda kaldı iyi adam
Özlemin en derinde beynimi zorlasa da
Tekrar gelip sana bir şey olmamış gibi bakamam

Senden ibaret değil hayat seninle yaşayamam
Gidişlerin canımı yaktı usanmadan yazan adam
Gülüşlerinde can verirdi farkına varmasan da
Bilendim bu yolda artık gülüşlerini umursamam

Ben Mecnun değilim utandırma Leyla'yı
Bu yolda savrulan kaçıncı aptalız
Uçamayan kuşların umutsuz bakışlarıyız
Derin denizlerde boğduralım duyguları

[Heijan]

Köhne dünya bir gün dönersin sen de tersine
Baki kalan mutluluk ben ateşlerim peşpeşe
Ecel kalbi zorlayınca son bir defa gülümse
Ben bir Mecnun olamam ki hangi Leyla bakire?