Hüseyin Goncagül - Şehirde Sabah

Bir zamanlar ezanla uyanılırmış,
Ne rutubetten şikayet
Ne ağız dolusu küfür
Ne başucunda nöbeti
çalar saatlerin…
****
Bir zamanlar ezanla uyanılırmış
Güneş doğmazmış üstüne
Uykuda insanoğlunun
Şehrin serin sokakları
Birbirini selamlayan
Güleryüzlü insanları
Muhabbetle karşılarmış.
****
Bir zamanlar ezanla uyanılırmış
Besmeleyle başlanırmış gündüze
Kepenkler besmeleyle açılır
****
Besmeleyle kesilirmiş kumaşlar
Kardeşine gönderirmiş müşterisini
Günün ilk işini yapan esnaflar.
****
Bir zamanlar ezanla uyanılırmış
Bir anda çarşı Pazar
Birbirine dua eden
Güler yüzlü insanlarla dolarmış
****
Bir zamanlar ezanla uyanılırmış Ve kadınlar ilk ağızda
Komşusunun derdi için ağlarmış.
****
Bir zamanlar ezanla uyanılırmış
Çiftçi işçi esnaf memur
Aynı tarağın dişleri gibi eşit
Aynı duvarın taşları gibi kenetlenirmiş
Ne yerli ne yabancı
Kimsenin gurbetlik çekmediği
Şehirler varmış.
****
Bir zamanlar ezanla uyanılırmış
Evlerden camilere dolarmış mahalleli
İçlerinden en akıllı ,en münasip
En muttaki olanı geçermiş öne
Birlikte yönelirlermiş evrenin sahibine
Birlikte çözülürmüş cümle sorunlar
Hem de caminin içinde.
****
Bir zamanlar ezanla uyanılırmış
Bayram namazından sonra
Kucaklaşır helalleşir gülüşür
Kurbanlar keserlermiş Allah yoluna
Yürekler birbine ikram etme yarışında
Böylece bir anda çarparmış…
Bir zamanlar ezanla uyanılan
Şehirler varmış…