Impala - Dünyanın Ağzından

Verse 1:
Ben bi' yaşlı bilge sense amansız bi' hastalık
Daha 6 milyon yıl önceydi yoktu burda hiç bataklık
Anlaşırdık sanırdım belki arkadaş kalırdık
Ama sen el kaldırıp çiğnedin o gün yollarımızı ayırdık

Üzerimde dağlar vardı eskiden, şimdi yollar
Ağaçlarımın yerini aldı koskocaman binalar
Nehirler akardı omuzlarımdan
Yıldırım düşerdi bir zamanlar yere şimdilerde bombalar

Ve senin aklın parayı buldu, para savaşın anası oldu
Savaşlarla bütün beyaz yakalıların kasası doldu
Büyüdün! Hırsın öldü toprak oldun
İnançlarının kölesi olup yakıp yıktın
Bense izledim ve sordum

Bi gün görücek misin bana neler yaptığını?
Benim olanı sattın karış karış insan öldü
Tarihiniz kan ve kahramanlık fakat içiniz öksüz
Bütün kutsal değerlerinizi bir gecede gömdüm, gördün!

Nakarat x2:
Sahip olduklarınızı ben verdim anla
Bu dünyanın ağzından sitem dolu sayfa
Boş bi' cesaretle sakın bana kafa tutma
Ben burdayım giden sen olucaksın ağla
Verse 2:
Halâ yeni ticaretler, robotik insanlar
Çocuklarınızın ellerinde yüksek IQ telefonlar
Durmadan çoğalın, üretmeyin tüketin daha
Bütün evren size diycek 'zamanda kaybolanlar”

Ütopik siyasetçileriniz var
Daha kendini yönetemeyenler
Dünyayı yönetmekten bahsediyo güldüm
Size sırt çevirmem sandınız ama
Kinle dolup bi' çırpıda sırtımı döndüm

Ve artık gün sayıyorum çünkü sizden nefret ediyorum
Neydi bunca zaman derdiniz?
Ve tahmin ediyorum ki sorun kendinizi çok değerli sanmanız
Ve doğanızdaki bencillikle maddiyata kanmanız

Sizin dışınızda bana ihanet eden hiç bi' canlı yokken
Yaşadığın dünyaya bu çirkinliğin neden?
Belki sana henüz kimse ödetmiyo bedel
Ama bil ki bir gün vicdanına yenik düşer beden!

Nakarat x2:
Sahip olduklarınızı ben verdim anla
Bu dünyanın ağzından sitem dolu sayfa
Boş bi' cesaretle sakın bana kafa tutma
Ben burdayım giden sen olucaksın ağla