Verse 1: Arman Yekta
İnsanın hayali para olmamalı
Kimisi de kör yazdıklarının üstü de karalı
Kimisi çok mutlu, kimisi de yaralı
Kimisine sor bize bak
Çünkü seni anlayamaz taptığın o para babaları
Ve de yazdıklarının hepsini topla gel
Bana yetmez, yine de karalarım
Sen git geri adım fark etmez
Artık yetmiyor çok emek sarf etmen
Yapılan haksızlığı seyretme
Ama yaparsan hata ben affetmem
Gerekir sorunları halletmem
Ve de birikir etrafta kalleşler
Elerim soruları sabretmem
Ben realistim çok farz etmem
Denesen bile bak olmuyor
İstesem bile ben zaman durmuyo
Ne kadar çabalasan boşa gider emin ol
Çünkü artık doymuyor insan
Komedi değil bu yapılan kara mizah
Değişti herkes ve bozuldu nizam
Para yoksa konuşulur farklı lisan
Ama insana bu edilemez izah
Anlatılanların hepsi palavra
Dökülen göz yaşlarıda yalandan
Zoru yapmamandan ve çok sıkıldım
Anlattığımızı anlamamandan
Gün gelir dengesi bozulur tahtın
Kaybederim aklı ama yeter artık
Şaşırma agarta gelirse farklı
Kuyumu kazanın yok üstümde hakkı
Nakarat x2: İmpala
Hayat senin cebinden de çalar (bi' gün)
Hayat senin olanları alır gider bi'gün (o gün)
Tek başına kalırsın koca bi' şehir
Sana küser gider herkes yukarıdan bakar
Verse 2: İmpala
Bana dürüst ol gerçeği söyle
Ya da oyalama beni bunun sonu karakol
Emiyo bi' karadula çattık gemi battı
Sanatımı çaldı bu insanın aklı
Ve sağıma bi baktım oralara hain
Demir attı! Bu para kimin hakkı?
Benimki de kafa bi' elimi bırakın
Yeter artık işin özü bize saklı
İyi bi hayat için birileri şerefini sattı
Ve kabusum oldu bu şehrimin aslı
Yollarına biraz mayın attım
Ve de illa ki biri gelip üzerine bastı
Bunun aslı ve astarı yok
Rap'in astımı sen ve de tedavi ben görün ahımı aldı
Bu dünya nasıl bi'yer?
S*kiliyoruz farkı yok keraneden
Bana dediler ki 'ya çalış, ya oku”
Ama bi' baktılar impala bulaştı boka
Geri dönemem eğer bunun barışsa sonu
Tırnaklarım kanasa da ulaştım zora
Nolucak ilerde düşünme bunu
Biraz hayatı yaşa ama kendini bileyle
Bi' sol vurur hayat, bi' sağ
Sen sen ol, sakın ola kıyaslama derdini biriyle
Elim ekmek tuttu genç bi' çocuktum
Düşmana düşman dosta dosttum
Ama hırsla koştum para, posta koydu bana
Kastı neydi fakat az mı geldi sana?
Değişme geliş, alışma değiştir
Biraz olsun düşün kendini geliştir
Hayatı sevinçli yaşamam ben de
Bunun için pişman olmam demiştim
Nakarat x2: İmpala
Hayat senin cebinden de çalar (bi' gün)
Hayat senin olanları alır gider bi'gün (o gün)
Tek başına kalırsın koca bi' şehir
Sana küser gider herkes yukarıdan bakar