İnfokey - Bu Ölümüm

Verse 1:
offf sıkıldım artık tutan yok elden ve dönüşü zor yolun başında sor neden diye
gelir bedel hedef uzar susar dilim kanar sızım yanar ışık içim yanık
kurak bu tarlamda nadas yakın kafes içinde kalmışım üstüm başım yalım
karın ağrıtır her gülüş içinde yanarsın yarın gelir utanmadan yine beni ararsın.
şimdi nerde kalmıştık anlat lan anlat sakatlandı düşlerimiz hoyratca kumpas
ahhh sarhoşum çok.ciğerim yanar ve sen sadece bakarsın.
anlamazsın ölüme prova yaptığımı anlamazsın kadere ters düşüp yuvarlanıp kalktığımı
anlamazsın bu şarkıda veda yattığını yelken açtım şimdi belki düşlerinde kaybolursun

nakarat:
bu ölümüm yarını düşünmeden
bu ölümüm çekilmez oldu tetik bu ölümüm haberin olmaz senin
bu ölümüm hayalim yok artık

Verse 2:
bir uçurumun ucundayım intihara teşebbüs yakıldı öykümüz sonuncu türkümüz
insanlık kahpe nerde başlasıysam orda kaldı bu efsane
tüm kapıları kapattım dışarda kaldınız donuk bakardınız sonunda yalnızım
lanet olsun her bir şeye bu sebepten delirdim efkarım derindir okyanuslar misali
içimde birikti olan biten çekip giden hayatı mahveden benimle beraber ve derbeder
sonunda kemirdi küçük küçük giden bu ömrü umarsızca fareler
elimden tutan yok bu ölümle düello peşimden gelen yok bir başıma bu kez son
dilimde kelimeler kanar durur yürek susar bir dilek tutun şimdi ufuklarda martılar