İstanbul Yöresi Türküleri - Bahşiş Destanı

Nalesin gör can ü tenin
Bir bülbülüyüm gülşenin
Ben ne gedayım sultanım
Söyleten lütfündür senin

Medheylerim her dem seni
Kıldım fida can ü teni
Budur niyazım sultanım
Bahşişle mesrur et beni

Olalım bu söze kail
Lütf-i Hüda�ya yok hail
Bekçi kulun bekler beyi
Olmağa ihsana nail

Bekçi su gibi akıyor
Fenere mumlar yakıyor Bahşiş gelir daim
Bekçi yollara bakıyor

Bekçinin ağırdır başı
Ayağı görmüyor taşı
Bahşiş deyü baka baka
Bekçiniz de oldu şaşı

Gülşen-i dehrin gülüdür
Bağ-ı cihan sümbülüdür
Lütfünü ümid eylemiş
Bekçiniz ihsan kuludur

Hane-i dil ma�mur olsun
Daim gönül mesrur olsun
Yarın gece sohbet baki
Bu kadarca ma�zur olsun