İstanbul Yöresi Türküleri - Köpekler (Ağalar Bakın)

Ağalar bakın sözüme
Bir nesne girmez gözüme
Dün gece birkaç köpekler
Düştüler benim izime

Gece karanlık görürler
Hırsız misali yürürler
Bir yat adamı gördükde
Ardına düşüp örürler

Bekçinin feneri söndü
Korkudan deliye döndü
Bir karanlıkta giderken
Bilseniz ne hale uğradı

Yakın gelince havladı
Benim eteğim kavradı
Bekçinin halin görenler
Acıyıp hem ağladı

Bekçiye biri sarıldı
Bekçi de gayet darıldı
Dört yanımız aldı köpekler
Gittikçe arttı hırladı

Kelpler aldı dört yanımız
Bacaktan aktı kanımız
Ellerinden aciz kaldık
Kalmadı hiç dermanımız

Bekçinin kaptı bacağın
Bekçi sürüdü ayağın
Kelbin biri de sıçradı
Bekçinin kaptı ayağın

Arından bekçi ağladı
Gayretle ciğer dağladı Eline aldı sopasın
Kelp alayına oğradı

Bekçi şehit olayazdı
Gonca iken solayazdı
Bekçiniz darıldığından
Sakalını yolayazdı

Bekçi sopaya yapıştı
Köpekler ile dalaştı
Uğraşırken köpeklerle
Fenerci geldi yetişti

Bekçi haylice cenk itti
Köpeklere bir denk itti
Köpeklerin başlarına
Dar-i dünyayı tenk itti

Dağıtıp cümle kelpleri
Cümlesi döndüler geri
Bekçiniz bir erlik etti
Metholunsa vardır yeri

Ben olmayaydım yanında
Bekçi yüzerdi kanında
Kurtuldu bekçi çok şükür
Buldu beni sağ yanında

Dedi bana bak halime
Sarıldı benim elime
Dedim a bekçi kurtuldun
Kaçalım bekçi soluma

Birisi yol üzre yatmış
Halkı birbirine katmış
Tophane�de bir bekçiyi
Bir köpek boyunca yutmuş