Vokal 1
bugün odam ayrılık satırlarıyla süslü
vicdanım suçlu şimdi ben kendime küstüm
bu serseri tavrımın isyanına bakın
bu yüzden herşeyim senin ve kalsın üstü
ne dürüstlüğün var ne şerefsizden farkın
seni mi düşünücek bu amına kodumun aklı
bi yangın içim desen söndüremez artık
arta kalan derdimi döküp yazdım isyana şarkı
şimdi daldığım her boşlukta sen yoksun
ben fakir bi adam tattığın duygudan yoksul
hangi piçe soracaksın lan ibrahim iyi
senden sonra değmedi hiç göğsüme vicdanın eli
öldürdüm hücreleri yak bi sigara daha
yeniktim öfkeme bu yüzden hep başımda bela
ne derde devayım ben onca yılımı heba
şimdi sakat duygularımın ardından gelen bu veda
Vokal 2
kafamda kurdum hikayeler döndü durdu
ihanet etmek için gelip beni mi buldun
hatırlamışken şimdi söylüyorum oldu mu bu
yerime kimi koysan dolduramaz boşluğumu
ne kadar desende sen kendini çok beğenmiş
ben öldüm çoktan izah şarkılarımı söylüyodu
öderken herşeye ben fazlasıyla bedel
kendimde dahil artık hiç kimseyi görmüyorum
bi şiir yazdım sana adını rap koyduğum
ve karanlık matemin içi senin tek yokluğun
kaplı (kaplı) vücuduma saplı şimdi tüm hatıran
(tüm hatıran) beynimden aktı
gözlerim siyah çünkü saklıyorum yekten
sen elvedanı yazda bana mektubunu gönder
gönlümün kahvesini şimdi yere döksem
ve bunuda anlamanı beklemeyerekten