Janus - Affedin

İçimde biriken öfke tum azizlerin cehennemı
Ben günahkar bır elmayım kuruttum tum ademlerı
Kucuk bır gulumseme mafederken yenılmezlerı
Duygular zayıflıktır burada zırhım delınmez benım

Öyle bır bosluktayızkı artık bak ateşler soguk
Bütün net goruntulerın ıcındeysen dışı boğuk
Öyle bır bosluktayızki baslangıclar yaratır sonu
Şimdi somut dusun nefretınle ınsanlıktan soğu

Zaman eritip kullanmaya baslar ruhu bir mum gibi
Sen acık gozlerını gecmıse gıtmek ıcın yum gerı
Ve dusun kac defa kendıne dur dedın hatırla
Derın bır nefes cekıp karanlıgını yurt edın

Körelmiş o ruhlar hep dünyasını emerken
Tepende akbaba eksıktır leşin yolda yururken
Yoruldun denerken , kapıldın hep erken ,
Bedeller öderken delirdin yaşarken ;yenıldın yenerken..

Nakarat x2:
En günah benım en sevap benım
Eğer yaşarsam bir gün affedin
Bir kıtap gıbı kin ve nefretim
Sil satırlarımı sar benı dunya
Doldu gırtlagın soruyla yalanmıs temız hava
Yalnız olmadıgını soyleyen mıkro organızmalar
Dikkatini cekerken odandakı kucuk prizmalar
Aklından gecenler bırıkır derın bır denız kadar

Boguldun her gununun geceye yansımasından
Seninle dalga gecerken guneş bulut arkasından
Mimikler aksini gösterır tembel edasıyla ama
Tum evrenı savurmak ıstersın tutup yakasından

Bagırmak ıstesende sesıni hıc duyurmadın
Çunkü Sağırlar ülkesinde çiğnedin kuralları
Zamanla bilinç altın ölüm için duyarlıdır
Elinde bir halatla gelir sonra tum ruyaların

Ne fırtınalar geldı oynamadın yerınden
En bıtık donemlerınde ses geldı en derınden
Saçmalıklar dınledın tonlarca tanımadıgın bırınden
Genede dikilmen ve tutunman gerek hayallerınle

Nakarat x2:
En günah benım en sevap benım
Eğer yaşarsam bir gün affedin
Bir kıtap gıbı kin ve nefretim
Sil satırlarımı sar benı dunya