Janus - Gömülü Şeytan

Bıktım artık kendımden vede ömrümden beni gömdüm ben
Kime sorsan ölmüş der tabi görmüşler yolu dönmüşken
Ama bilsen derdimden Yelek ördüm ben buna güldüler

Dön vede arkana bak , kaç yara var kaç yaramaz Hatıra
Kaç dostun oldu senı kandıran hadi küfret , öfkeni kaldır at
Yada dur , kendını kurcala zaman hergece beynıne saldıran
Psikolojine yenı virüsler ekledi kızgın ruhundakı algılar

Sen çekmezsın yıne ipler gerilir gitmeden kimsede bilmez yerini
Bu noktayla başlayan bı cumle gıbıdır aykırı ama içten delidir
düşmanı dostuna sorsan kinliyim der ama gene bizden biridir
Öfkem duyguma perde olur her nefesım Bedenıme 1000 volt gerilim

Sahte merhabalara doydum ben ya konuş yada sonuna kadar sus
Renkli rüyalara gölge düşer sen farketmedende başlar kabus
Gene birileri var aklında gezen gecmısten gunumuze casus
Dünya gürültü doldu burda susarak konuşmak insana mahsus

Neyi kaybettın neyını aldılar ki böyle oldun diye sorma
duygularıma çuval geçirdiler öfkemin esiri oldum sonra
Şevkat gösterdım dosta kuyumu kazdılar korkup zordan onlar şeytana taparken ben içimde şeytan yarattım Filozoftan

geceler gundüze dayaktır sen yeterki düşünce kalk dayandım de
korkulan adama çakal sataşırken dogrular yanlışlara yalandı hep
Hayallerın için savasamadan dusman olurlar yolda kalırsın tek
umudlar hapishane olurken hayattakı en buyuk hırsız hayattı hep

Gözlerini kapat şimdi hayal et aynada görünürken hayalet
Tebessümler yarına emanet burasımı mabet bu nası bi lanet
Azrail Kapımı çalmadı ben gıttım dedı bu nası bı davet
Düşüncelere daldırır geceleri Sokak lambasındaki bu asalet

Ne zaman kendını çocuk hissetsen umutların sana gelip sarılcak
Ama asıl olay kendıne kalk dıyebılmek onlar bıtıp tek kalınca
Sahte gülüşler sarılmalar göz bebeklerımde karınca
Hırsım bakışlarımın altında alevlenen çılgın salıncak

Bıktım artık kendımden vede ömrümden beni gömdüm ben
Kime sorsan ölmüş der tabi görmüşler yolu dönmüşken
Ama bilsen derdimden yelek ördüm ben buna güldüler
x2