Jülide Özçelik - Kendinle Kalırsın

Sevda dipsiz bir kör kuyu,
Düşersen bir daha çıkamazsın
Zaman bak akıp geçiyor.
Ne yapsan, onu durduramazsın.
Sevinçle, hüzünle, umutla geçer ömür
Ama yine sen kendinle kalırsın.
Çok zordur ümitsiz yaşamak.
Yalnızlık hep senle olacak
Yüklenip çıkarsın dağlara,
Bir anda inmişsin sığlara.
İnsanlar hayatta bir vardır, bir yoktur.
Ama yine sen kendinle kalırsın.
Gecenin sonu hep aydınlık,
İnsanın ruhu hep karanlık.
Refakat edersin hayata,
Ziyaret son bulur toprakta.