Kerim - Yine Yoksun Yanımda

Yorgunum ve de çok doluyum
Bir şeyleri içime atmaktan bıktım
Pek de başka şansım yok farkındayım
Aklımdasın,hayallerimdesin
Bak ben çıkıp bir gün gelip alıcam
Seni yanıma herkesi de karşıma
İstesem de şu an yapamıyorum
Bilirsin engeller var, hepte vardı
Konuşmadım,gözlerimle kalbine yalvardım
Anlamadın,haklısın benden beklenmez
Ama yaptım sen benim evleneceğim kadınsın tatlım
Susma nolur bişeyler olsun
Yıllardır ben susuyorum artık yeter
Ama yanlış zaman yine susucam ve de akışına bırakıcam

Yeni bir gün doğuyor
Yine yoksun yanımda
Zavallı gönlüm anladı
Mahkumum yalnızlığa
(x2)
Sensiz,ben bensiz,sen sensizken anladım
Sizsizken sen varsın hep benim içimde bitmedi hiç
Gözlerim doldu kendime ağladım
Lise yıllarında köşede bir çocuk vardı
Bir de prenses gibi aşkı
İkisinin de kolunda başka insanlar
Anlatamadılar kıskandılar
İçindeki aşkı çocuğun kalbini yaktı
Prenses bazen verdi acı
Ve de hüzün kokan yıllar başladı
Unutulmadı hiç hatıralar
Şimdi çocuk pişman,garip bir tebessümle daldı uykusuna bu gece
Yastığında onun kokusu artık susması gerekir sustu


Yeni bir gün doğuyor
Yine yoksun yanımda
Zavallı gönlüm anladı
Mahkumum yalnızlığa
(x2)