Kısas - Çakıl Taşı

Sonbaharın etkisinde bi yaprağı oynadım
Hasret rüzgarları beni savurmaya doymadı
Puslu gecelerde mutluluk seni görmekti
Korktuğum ışığından mahrum kalıp ölmektir

Yolunda tekmelerle ilerleyen bi çakıl taşı
Kalp diyette her gün yediği hüzün aşı
Dudağıma süzülen yaş aşkın parıltısı
Sol yanımda değilde niçin hep rüyamdasın

Aşkı örtmekte sen kara topraksan neden hala
Ruhum şaad olupta bir türlü bulutlara çıkmadı
Umutlar deryasında bin türlü ölümken ayrılığın
Afitap olup gecelerim e neden doğmadın ?

Seni hiç bi sorumda yormadım bak olmadı
Deyip çekip gitme cevap bu olmamalı
Yoksa buharlaşıp gelirim ardından gökyüzüne
Bi katman daha yaklaşırım masum gülüşüne

( NAKARAT )
Yokluğunda soğuk kış sen içimi ısıtırdın
Donuk bakışlarından ötürü bulutlar kar ağladı
Karabağladı kalbimin sokları ve ben anladım
Oysa sen aşkı zevk veren dudaklardan sağladın

Yanlışlarla dolu bi çözüm kümesi gibisin
Bilinmeyeni bıraktım da bildiğin yer neresi
Tilki misali dönme bana kaçarsa ondan hevesin
Bir çocuğa değilde ruhun ümitsizleğe gebedir

Onca şey tabi önemli değil sana gül solunca
Seni düşünüyorum kadın nedense gün boyunca
Bu kalp sevgiyide geçti oldu bi oyuncak
Herşeyden vazgeçtim onu kırıp yerine koyunca

Mutlusun öyle kal yalancı baharlar
Kalp umudu yitirdi şimdi acıları ağırlar
Sevgiden yoksul yaşa yanımda yoksun
Ben istemezdim her yağmurda sen koksun


( NAKARAT )