Konfezar - Düşünmeyin

Merhaba sevgilim doğmaz oldu güneşim aşk parayla olsaydı öderdim peşin peşin.
Yoksun artık hayatımda yok senin narin sesin nasıl veda etti bana senin o minik ellerin .
Şimdi şarkıyı saralım mı başa ben her saniye ölüyorum sen gönlünce yaşa.
Seviyorum dedi ve inandım ela gözlü şapşala dönerdim hep şaşkına sokuyum senin aşkına.
Kalbimi verdim gökyüzündeki kuşlara bi aşk darbesinden alınıyorum şuan sorguya sayılı ömrüm kaldı artık varmalısın farkına yokluğunun resmini çizdim duvarımda ki tabloya.
Sen gittikten sonra bu adam hayalinle müptezel kalbin orospu olsa da gözlerin hep beni mest eder ben yokluğunla savaşırken sen o gavatla zevke er
Tek kişiyi sevme hakkım vardı onuda sana verdiler.
Sensizliğe alıştım ve yokluğunla barıştım piskolojim darmaduman hislerimle atıştı
Derinden sevdim seni sen gökyüzüne ulaştın şimdi ordan inme vakti
Çünkü artık usandım bu adam hakaretler karşısında susardı ben sevgiyi yaşatan adam sen nefreti kusandın
Başka bişey kalmadıysa lütfen kızım sus artık bu ortak bi karardı biz mutlulukla boşandık gözlerinde cennet saklı
Ben bunu biliyorum cehennemden oda kapattım senden özür diliyorum
Kan ağlayan geçmişimizi satırlarıma döküyorum düşündükçe gezdiğimiz sokakları üşüyorum
Yalanlarla dolu kalbin en kirli düşündeyim kalem kağıtla başbaşayım bırakın beni düşünmeyi düşünmeyin
Dakın düşünmeyin yokluğunda öğrendim ben tek seferde düşürmeyi.