Kontraidea - Diyar

(verse 1)
diyar diyar gezinti kimi zaman soguk esinti
çocuklugum ezildi büyümüsüm adam olmusum
kör bir firtina içinde kosusturdum
görüldüysem sobeleyin amenna,dostum Rabbena
hakkimin pesindeyim ben He-man'im
açil bu meydan benim oyuncaklarim siirlerim
bir elimde parçalanmis kalbim digerinde gözyasi hakim
sakin halliyim lakin doldu limitim
karanliktan korkmam o zaten benim
tek çekindigim yalniz kalmak
ben tekindeyim sordum herkes nerde ?
savas bir oyunmus tek perde
istemeye istemeye zorla dahil oldum
burda günes donmaz oglum zorba halleriydi hakim
ben çoktan unuttum oyun kim çoban ki ben koyun ?
ben çocuktum çabucak bittim kukla oldum
asi olup zinciri kirsam yeniden baslar miydi oyun ?

(2x nakarat)
ben çoktan gittim bu diyardan
gönlüm kaldi geride hasta
arama sorma sende beni bir daha
yalniz kurur çöldeki bu vaha
(verse 2)
adimin anlami karsit dilimde zelil marsi
cepteki fakir maasiyla arsi gezdim geldim merhaba
çok yalan-dolan dolambaci gördüm yol boyunca
misralarima esirim pembe diyari kaybettim
genis gör kanaat bul getir herseye
biteni baslatmaksa zor pes yok kalk yo !
bak bir sagina soluna çikis orda tembihler yanimda
tesbih çeker kulagima dinlemem kafamin dikine gidem
eylemin bir nedeni vardir hareket algidir
algila beni ruhum elverissiz topraklarda
sargidir dostum yaraya ben bir gemi vurmus karaya
beni burda unuttular bekliyorum kurtar
kulak tirmalamazdi dalgalar bir terslik var
sanirim ben bir bok yedim yalnizligi hakettim
sürgün bana uygun geldi üzerime yakisti ve giydim
aldim kendimi yanima gittim gözümde yasla

(4x nakarat)
ben çoktan gittim bu diyardan
gönlüm kaldi geride hasta
arama sorma sende beni bir daha
yalniz kurur çöldeki bu vaha