Bir ağaç misali toprağa sardım
Yeşil yaprak dal verdiğim nerede
İnsanın önünde huzura vardım
İnsan bilip yol verdiğim nerede
Beş milyar insandan biri de benim
Bir yalan sevdayla yanıyor canım
Damardan çekildi kurudu kanım
Göğsüm açıp el verdiğim nerede
Dostlukla düşmanlık dürüstçe olsun
İnsan olan herkes kendini bilsin
Gönülden sevenler buyursun gelsin
Can-gönülden gül verdiğim nerede
Yiğit'im yazmadan önce okuyup
Her bir sözü nakış nakış dokuyup
Gönül bağın gül dalından şakıyıp
Bülbül gibi dil verdiğim nerede