Kostas Mantzios - Apopse Gine

Στα δυο σου μάτια η επαρχία
Sta dio sou matia i eparhia
μέσα στο πείσμα της βροχής
Mesa sto peisma tis vrohis
τα ερημωμένα καφενεία
Ta erimomena kafeneia
κι η μοναξιά της Κυριακής
Ki i monaxia tis Kiriakis

Κι εγώ κορμί φυλακισμένο
Ki ego kormi filakismeno
μες τούς στρατώνες τους παλιούς
Mes tous stratones tous palious
ένα φεγγάρι πεταμένο
Ena feggari petameno
μέσα σε ξένους ουρανούς
Mesa se xenous ouranous

Μα απόψε γίνε
Ma apopse gine
άνεμος κύμα και πανί
Anemos kima kai pani
η πιο τρελή μου επιμονή
I pio treli mou epimoni
απόψε γίνε
Apopse gine μα απόψε γίνε
Ma apopse gine
ο μόνος δρόμος μου ξανά
O monos dromos mou xana
η πρώτη κι η στερνή φορά
I proti ki i sterni fora
απόψε γίνε...
Apopse gine...

Το πληγωμένο καλοκαίρι
To pligomeno kalokairi
νύχτα στους δρόμους ξεψυχά
Nihta stous dromous xepsiha
κι η μέρα πάλι θα με φέρει
Ki i mera pali tha me ferei
μες στο στρατόπεδο ξανά
Mes sto stratopedo xana

Απόψε πάρε τ'όνειρό μου
Apopse pare t'oneiro mou
που μ' είχε βγάλει στ'ανοιχτά
Pou m'eihe vgalei st'anoihta
και γίνε πάλι το μικρό μου
Kai gine pali to mikro mou
καλοκαιράκι του νοτιά
Kalokairaki tou notia