Intro:
Gülerken gözlerimin kenarları kırışmıyo' artık
Selamını iletken kılan mayhoşluğun sıvı halindeyim
Nakarat:
Ölüler konuşur mu oğlum?
Bu bünye alışır mı oğlum?
Yüreğim tutuşur oğlum
Bu ruhlar meçhulde buluşur mu oğlum?
Verse 1:
Yağmuru kıskandım toprağa girdiği için
Yanına gelip de temas eden nispet ekoloji
Yokluğun belime ip bağlayıp sarkıttı hüzüne
Ciğerimi dağlar sanki bi' uzaktan kumandadan
Mezarının kenarındaki ottan içsem acaba
Nasıl olduğuna dair telepati kurulur mu ki?
Gözlerimde matlaşan soğuk bi' flu belirtisi
Kapatıp da düşünsem rüyamda görür müyüm ki?
Makberinden loş ve kısık sesli bi' flüt solosu
Ağıt yanan naaşın tutuşur detone korosu
Bir hıçkırık desibeli ritim tutar sonbahara
Hasretim sürahi emri verdi rakı bardağına
Nakarat x2:
Ölüler konuşur mu oğlum?
Bu bünye alışır mı oğlum?
Yüreğim tutuşur oğlum
Bu ruhlar meçhulde buluşur mu oğlum?
Verse 2:
Hatıralar oynatır hologramını bilincimde
Sürrealist hipotezler berduşluğun karekökü
Kabullenmek çıplak ayak ateşte yürümek gibi
Varlığın cennetmiş yokluğun da cehennemin dibi
Dikine düşen sarkıtların kevgire çevirdiği bölgeyim
EKG'min robot resmini çizdiği noktada
Hislerimin bıçkın repertuvar profili
Musalla taşının dostça böbürlendiği noktada
Perişanlık ceremesi kavalyemdir
Ahdım olsun özgürlüğün bileşkesi atölyemdir
Hezimetin telaffuzu ağır çekim zaptiyesi
Gülerkenki silüetin en rafine battanyemdir
Hiç kimseyi çok sevmemeyi öğreten matem
İmajını on sene ileri saran dönencedir
Viranece soru sormayı öğrenir ama konuşamaz
Bünye anlar ama hiçbi' türlü anlatamaz
Nakarat x2:
Ölüler konuşur mu oğlum?
Bu bünye alışır mı oğlum?
Yüreğim tutuşur oğlum
Bu ruhlar meçhulde buluşur mu oğlum?