Kual - Gece

Görmeyecek gibi düşler , bitmeyecek gibi sonlar var
Ama dinmeyecek dibe düş der. gülmeyecek yüzüm sus der anla
Korlayacak alev yanma, son hızı geceye bu fazla
Loş ışık odam gibi sorma, kırmızı ruj bide ojeleri var ya.

Anlamıysa çok derin , nasıl derim yok işim
Gözlerinde gizli masal, bense kayıp prensim
Bir yanımda okyanus,esen rüzgar sen tenim
Çizilmişse kağıtlar ve yakılmışsa defterim
Doldu yağmur aktı sel gözlerimden içeri
Oldu mahmur bir sokak, lambasında minderim
Öyle güz böyle bahar bir mevsimi hiç ettik
Güldüğünde açtı çiçek ağladığında koktu nergis
Saçlarında poyraz yeli bir takvimin yaprakları
Gördüğümden fazlası bu kördüğümse dudakları
Sorduğunda gelip bana görseydi hatırlardı
Bir cümlede altı çizik sen güzel satırlardı

Görmeyecek gibi düşler , bitmeyecek gibi sonlar var
Ama dinmeyecek dibe düş der. gülmeyecek yüzüm sus der anla.

Yok gibiydi hisleri gizlidendi gülüşleri
Olmalıydı dönüşleri uzun yol ve görüşleri Bir atlas ve arktik okyanusta saklı hisleri
Dalmadığında gözlerim ve öyle kayıp izlerim
Nerede saklı gül neşem ölmediğinden dur yeşer
Mavi kayıp soldu gri gökkuşağım ve portreler
denizimden çıkardığım sen en güzel incisi
Nasıl olurda çizemiyorsa güzelliğini davinci
Hangi satır hangi hece [konuştuğunda nece
Benim dünyam sana dönük olmuyorken gece
Yıldızıysa kayıp benim galaksimde garip
Düşmek ister gönül sana dönmüyorken nasip
saklı kaldı anlarımda gözlerinde kahverengi
Sönmüyorken baktığımda özlerimden feri
Karşıyaka bostanlı iskeleden mavişehir
Siste kalmış alsancak bulutlar ve deniz
Düştü cemre benim göz pınarlarımdan çehre
Kirpiklerimde buğu var hayallerimse körpe
Harlayınca ateş son sigaram ve gölge
Söyleyince ismini değişiyorsa bünye.

Görmeyecek gibi düşler , bitmeyecek gibi sonlar var
Ama dinmeyecek dibe düş der. gülmeyecek yüzüm sus der anla
Korlayacak alev yanma, son hızı geceye bu fazla
Loş ışık odam gibi sorma, kırmızı ruj bide ojeleri var ya.